Kościół pw. Wniebowzięcia NMP

Nad uzdrowiskowym deptakiem góruje wybudowany na wschodnim brzegu Bystrzycy Dusznickiej kościół, postawiony prawdopodobnie w 1910 roku. Świątynia “zastąpiła” kaplicę, którą pozostawiła po sobie w 1650 r. misja jezuitów.

Przybytek wybudowali Niemcy, kiedy to uzdrowisko “Altheide Bad” zaczęło gwałtownie zyskiwać na popularności, a do ówczesnej Polanicy-Zdroju coraz liczniej zaczęli ściągać kuracjusze oraz nowi mieszkańcy - tych drugich przyciągały sukcesy i rozwój przedsiębiorstw oraz fabryk miejscowych biznesmenów, zwłaszcza panów Berlita i Haasego.

Kościół wyróżnia się pełną zaokrągleń bryłą, zewnętrznymi płaskorzeźbami oraz bogato przystrojonym wnętrzem. Efektowne polichromie, pełne wymyślnych dekoracji i rzeźb ołtarze, chrzcielnica czy ambona główna, stylowa galeria z organami, wreszcie liczne malowidła i obrazy.

Wśród tych ostatnich należy wyróżnić “łaskami słynący” wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy, który stał się przyczynkiem do utworzenia w polanickim kościele maryjnego sanktuarium. To wierna kopia świętej ikony będącej w posiadaniu rzymskiego zakonu Ojców Redemptorystów, wykonana w 1903 r. na prośbę wiernych ze Stanisławowa - tego na kresach wschodnich. W 1945 r. obraz trafił do Polanicy razem z przesiedleńcami.

Polanicka parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny regularnie organizuje koncerty muzyki organowej i kameralnej. Te wspaniałe muzyczne wydarzenia mają stałe miejsce w miejskim kalendarzu kulturalnym, grane są od początku maja do końca września. Inicjatywa to efekt zaangażowania profesora Andrzeja Chorosińskiego.

Piękna świątynia, wybudowana w 1910 r. w czasach wyjątkowego “prosperity” polanickich firm oraz uzdrowiska. Dobrobyt widać zarówno po ciekawej, zdobionej bryle i pełnym bogatych dekoracji wnętrzu kościoła. Parafia Wniebowzięcia NMP uzyskała w ostatnich latach status sanktuarium maryjnego - a to dzięki cudownemu obrazowi Matki Bożej Nieustającej Pomocy.